O kadar stresli ve gergin bir dönemden geçiyoruz ki herkes hayatta bir şeye takılı kalıyor adeta. Halbuki hayatta herşey geçici. Ne acılar kalıcı, ne mutluluklar. Her şey "geçer" gider.

Zamanın en güçlü ilacı, insanın en çok sarıldığı tesellisidir: “Geçer…”  

Acı geçer, hüzün diner, yara kabuk tutar. Bugün göğsünde bir dağ gibi duran ne varsa, yarın hatırladığında sadece bir sızı gibi kalır. Çünkü hayat, hiçbir duyguyu sonsuza kadar taşımaz.

İnsan kırılır, yıkılır, dağılır, dibi görür ama sonra bir sabah pencereye vuran ışıkla birlikte yeniden başlar. O en karanlık sandığın geceler bile sabaha döner. Zor gelir, imkânsız gelir belki ama bir bakarsın geçmiş… “Böyle çok canım yanmıştı ama bak geçti,” dersin.

"Geçer" kelimesi umuttur aslında. Dayanma gücüdür. Kendine hatırlattığın o içten fısıltıdır: “Bu da geçecek…”  

Ve geçer…   Çünkü insan unutur.   Çünkü hayat akar.  Çünkü hiçbir acı sonsuza kadar kalmaz.  

Ancak ne yazık ki günümüzde insanlar yaşadığı herşeyin kalıcı olacağını sanıyor. Oysa ki her kışın sonu bahardır. Geçmez dediğiniz herşey geçer aslında. Zaman geçer, ömür geçer, kalp yarası geçer. Ve yaşadığınız bir acıyı anında unutursunuz çünkü geçer gider bir daha aklınıza bile gelmez. 

Sezen Aksu'nun da seslendirdiği Ne Ağlarsın türküsünün sözlerini sizinle paylaşmak istiyorum.

Ne Ağlarsın Benim Zülfü Siyahım,

Bu Da Gelir Bu Da Geçer Ağlama.

Göklere Erişti Figânım Ahım,

Bu Da Gelir Bu Da Geçer Ağlama.

Bir Gülün Çevresi Dikendir Hardır,

Bülbül Har Elinde Ah İle Zardır.

Ne Olsa Da Kışın Sonu Bahardır,

Bu Da Gelir Bu Da Geçer Ağlama.

Daimi'yim Her Can Ermez Bu Sırra,

Gerçek Kamil Olan Yeter O Nura.

Yusuf Sabır İle Vardı Mısır'a,

Bu Da Gelir Bu Da Geçer Ağlama...

Unutma;  

Ne yaşarsan yaşa,  

Ne kadar yanarsan yan,  

Ne kadar düşersen düş…  

"Geçer."

Ve sen yeniden yürümeyi öğrenirsin.