Bu satırları yazmaya henüz maçın 20’nci dakikasında başladım.
Henüz gol yoktu ve skoru bilmiyordum.
Ve skor ne olursa olsun bu bölüme dokunmayacağım.
Elbette rakibi ve gruptaki diğer takımları küçümsemek değil amacım.
Kimsenin emeğine de sahada sergilediği performansa söz etmem.
Ama Bursaspor’un yeri kesinlikle buralar değil.
Mardin maçını izlediler mi acaba Bursaspor’u bu duruma düşürenler?
Şampiyonlar Ligi görmüş bu armanın halı sahada maç yapmasını sindirebildi mi yine bu isimler?
Benim sinirlerim bozuldu, gözlerim doldu.
Bursaspor’u bu duruma düşürenler utansın.
Utansın diyorum ama utanacaklarına da çok ihtimal vermiyorum.

Maça dönecek olursak:
Futbol basit bir oyun ve eğer aklını iyi kullanırsan sonuca varmamak içten bile değil.
Zorlu bir deplasmanda nasıl oynamak gerekiyorsa öyle oynadı Bursaspor.
Savunmada dikkatli olmaya çalıştı.
Orta alanı kalabalık tuttu.
Hücum oyuncuları da oldukça hareketliydi ve rakip kendi alanından çıkmak isterken pres uygulayarak çok fazla oyun kurma şansı tanımadı.

Bursaspor açısından gol çok güzel bir dakikada geldi.
Ertuğrul Ersoy, 36. dakikada şık bir kafayla rakip fileleri havalandırdı.
Muhammed Demir’in 45. dakikadaki “ofsayt” gerekçesiyle sayılmayan golüne de değinmek lazım.
Amiyane tabirle pozisyon “buz gibi gol”dü bence.

Hakemin 5 dakika uzattığı ilk yarının son saniyesinde rakip beraberlik golünü buldu.

Akıllı mücadele önemli dedim ya…
Bursaspor ikinci yarıda da bunu başardı doğrusu.
Telaş yapmadı.
“Ben Bursaspor’um, nasıl olsa golü bulurum” diyerek kendinden emin bir şekilde mücadele etti.

Barış Gök’ün 68’inci dakikasında gelen golü sonrası ev sahibi Mardin’in gardı da düştü.

Beraberliğin bile “kayıp” olarak görülmeyeceği bu önemli deplasmandan 3 puanla dönmek Bursaspor açısından çok önemli bence.

Lider hâlâ Mardin belki ama kimin büyük olduğunu herkes gördü.