Bursaspor’u yakından takip edenler, Süper Lig şampiyonu olduğumuz sezonu çok iyi hatırlar.

O dönemde yeşil-beyazlı takımın belirgin bir oyun karakteri vardı.

Deplasman ve iç saha maçlarında farklı varyasyonlar denense de, şablonun dışına çok çıkılmazdı.

Elbette bazı maçlarda kazalar yaşandı ama bu karakter, Bursaspor’a şampiyonluğu getirdi.

Şimdiden bu tür yorumları yapmak için erken olabilir ama Eskişehirspor maçındaki 90 dakikaya bakarak Bursaspor’un bir oyun karakteri olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.

İlk dakikalarda bir telaş söz konusuydu.

Tribünlerin dolu olduğu stada çıkarken futbolcular doğal olarak heyecanlandı.

Ancak tribünlerin tezahüratları “itici güç” haline geldi ve Bursaspor, daha ilk 15 dakikada biri golle sonuçlanan üç net pozisyon yakaladı.

Rakip fileleri, Eskişehirspor kalecisinin hatasını iyi değerlendiren Muhammed Demir, 12. dakikada havalandırdı.

Ama sanırım golün yarısını, topu 40 metre uzaklıktan kaleye gönderen Bora’ya yazmak lazım.

Belki çok erken ama Hakkı’yı, Sertaç’ı ve Bora’yı bu maçta çok beğendiğimi söyleyebilirim.

Diğer oyunculara haksızlık etmek istemem fakat bu üç futbolcu farklarını gösterdiler doğrusu.

Taraftarlara ise ne desem az gelir.

“Kıskananlar çatlasın” diyor ve susuyorum.

Nedense 30. dakikadan sonra saha içi gerildi.

O kadar sertliğe gerek var mıydı?

Bence yoktu.

Bu sertlik, sahadaki oyunun kalitesini de düşürdü.

Son bölümde konuk takım, Deniz’in kafa golüyle skoru eşitledi.

İlk yarının son bölümünde kalesinde gol gören Bursaspor, ikinci yarının hemen başında üstünlük golünü buldu.

Kaptan Ertuğrul gerekeni yine yaptı.

Yazımın başında da dediğim gibi, Bursaspor’un bir oyun karakteri var.

Eksikler elbette giderilecektir.

Henüz rakipleri izlemedik ama sanırım ligin favorisi, açık ara yine Bursaspor olacaktır.

Hazırlık maçında tribünleri büyük ölçüde dolduran ve tezahüratlarla kulakları sağır eden taraftarlar, kim bilir ligde neler yapacaktır.

O nedenle telaşa gerek yok, şampiyonu şimdiden alkışlayın.