Sağlık sorunları mı, teröristlere özgürlük mü?

Toplumun örgütlü olması ve örgütlerin çok olması, o toplumun, gelişmişliğini gösterdiğini söylüyor, uzmanlar. Konu hakkında söz söyleyenler, Batı’dan örnek vererek, örgütlü olmanın erdemlerini dile getiriyorlar. Bizim toplumumuz için de geçerli, bu düşünce. Ancak bizdeki örgütlülük, tabii seyir içinde değil de daha çok Batı’ya öykünme biçiminde ve/veya siyasal iktidarların, toplumu kontrol etme amacıyla devlet tarafından kurdurulan örgütler biçiminde gelişmiştir. Bu örgütlerin bir kısmı yasayla koruma altına alınmış, yasayla, kamu yararına çalışan dernekler  statüsü verilmiştir. Barolar, kimi vakıflar, tabip odaları, çeşitli meslek odaları vb. kuruluşlar bu cümleden olduğu, herkesin malumu.

Ancak bu kuruluşların bir kısmı, içine düştükleri ideoloji çukurundan kurtulamamışlardır. Temsil ettikleri camiaya hizmet etme yerine, kendi ideolojileri doğrultusunda, insanları terörize etmeyi faaliyet olarak algıladıklarına bizzat tanık oluyoruz. Özellikle; 80’li, 90’lı yıllarda, ülke yararına hiç te iyi bir sınav vermedikleri, bizzat yaşayarak tecrübe ettik.  

Bu topraklara hiçbir zaman ait olmadılar, olmak istemediler. Bu ülkenin değerlerini, inançlarını, tarihini ve kültürünü kabullenmek şöyle dursun, o değerlere karşı savaş açtılar. Bugün yaptıkları da aynı sürecin devamı.

Yazılı metinlerde; ‘Türk Tabipleri Birliği (TTB) Türkiye’deki hekimlerin örgütlü sesidir. Anayasal güvence altında, 6023 sayılı yasa ile kurulmuş kamu kurumu niteliğinde ve ülkedeki hekimlerin büyük çoğunluğunun üye olduğu bu örgütün ana gelir kaynağı üye aidatları olup hükümetten hiçbir yardım almaz.’deniyor.

 Yine yazılı belgelerde; Türk Tabipleri Birliği; Türkiye halkının sağlığını korumak, geliştirmek ve herkesin kolay ulaşabileceği kaliteli ve uygun maliyetli sağlık hizmeti için çalışmak, meslek ahlakını en iyi şekilde korumak, hekimlik mesleğinin çıkarını her platformda dile getirmek, mesleğin, üyelerinin maddi, manevi haklarını korumak için kurulmuştur. Peki TTB’nin bu taraklarda bezi var mı? Salgın sürecinde bunu yakından tecrübe ettik. Sağlık konusunda ürettikleri olumlu düşünce var mı, ben bilmiyorum. Sadece eleştirmeyi, hakaret etmeyi, teröristleri korumayı, görev saymalarının dışında, sağlık sisteminin yararına elle tutulur bir şey yaptıklarına tanık olan varsa söylesin. 

Bu teşkilatın başında bulunanların, şimdiye kadar yaptıkları açıklamalarda, bu ülkenin yararına, ülke insanının, temsil ettiği hekimlerin yararına herhangi bir ize rastlayan var mı? Yaptığımız iş dolayısıyla, bir süre iç içe bulunduğumuz dönemlerde ben böyle vurguya rastlayamadım.

Hekimleri temsil ettiğini söyleyen bu kurumun tepesindeki bayan, hekimlerin haklarından ziyade, bu ülkeye ihanet eden teröristlerin haklarını korumak için mücadele verdiğine hep beraber tanık oluyoruz.

TTB Başkanı Şebnem Korur Fincancı, meclise gidiyor, gidebilir. Ancak HDP ve CHP’li vekillerin ortasında, hekimlerin hakları ve sorunları yerine, teröristlerin haklarını dile getiriyor. Terörist başı Öcalan’a özgürlük isteyen, Türk askerine dil uzatan ve sözde Ermeni soykırımını savunan TTB Başkanı Şebnem Korur Fincancı, güya hekimleri temsil ettiğini söylüyor. Oysa onun derdi teröristler. Bu milletin meclisine kadar gireceksin, kürsüye çıkıp bunları söyleyeceksin. Bütün bunlar, bu bayan kim? Dedirtiyor insana.  

Meclis kampüsüne kimin soktuğu ise kamuoyunun malumu. Fincancı’yı, HDP Iğdır Milletvekili Habip Eksik içeriye alıyor. Milletvekillerinin araçları aranmadığı için Fincacı, bu yetkisini kötüye kullanıyor. Bu dolap çevrilirken, HDP’lilerin ortağı, her zaman olduğu gibi CHP’liler.  Bu onların yeni vukuatları da değil. Daha önce de CHP Genel Başkan Yardımcısı Veli Ağbaba’nın Suriye’de etkisiz hale getirilen teröristle, 2012 yılında, Meclis’te yaptığı basın toplantısında, teröriste sahip çıkmıştı. Yani, CHP-HDP ortaklığı hız kesmeden sürmeye devam ediyor.   

Başta da söyledim. Bu tipler, bu ülkeye hiç ısınamadılar, her daim iğreti durdular. Bu ülkenin menfaatlerinden ziyade, teröristlerin, kirli odakların peşine takıldılar.

Bu alışkanlıklarından hiç vaz geçmediler, hala da devam ediyorlar.