Anlama Şükür

Victor Frankl’ın geliştirdiği logoterapi yöntemi, psikanalizden farklı olarak geleceğe, amaca, anlama, ruhani gerçeklere, maneviyata odaklanır. Logoterapi inançla bağdaşır, insanın ahlâki prensiplerini tatmin etmeye ve içsel nevrozları yerine varoluşsal nevrozlarını bulmaya çalışır.

Bu yöntem esasında dayanışma, imece, merhamet, vicdan, iyilik, erdem gibi değerlerin bir yansıması olarak yüzyıllardır bu topraklarda köklenen, insanımızın yüreklerinde filizlenen, toplumu bir arada tutan dinsel ve kültürel bir göstergedir. Varoluş anlamını bulmaya çalışan insan bu dünyada var olma nedenini bulma çabası ile çıkılan manevi yolculuk esasında insanın kendini bilme eylemidir. Eylem önemlidir. Çünkü duygular ya da düşünceler, kapladığı yaklaşık iki buçuk kilogramlık bir organdan çıktığında hayata bir katkı sunar. Hayata katkı sağlama eylemi en zor koşullara bile dayanma gücü ile insana geri döner.

Varoluş anlamını bulmaktan kasıt ille de dünyayı değiştirecek büyük hedefler değildir. Çok basit nedenler bile yaşama tutunmamıza yardımcı olabilir. Sorumluluk duygusuyla yeşeren amacın keşfi ruhumuzu besleyen meyveleri ile koca bir ağaca dönüşür. Saksıdaki çiçekleri sulamak, sokak hayvanlarına mama vermek, ihtiyaç sahibi birine yardım etmek, çocuğumuzun birey olma yolundaki serüvenine eşlik etmek... ve daha birçok neden, aldığımız nefese müteşekkir olmayı sağlar.

Şükür sebeplerimizin artması dileğiyle…