Biyopsikososyal Varlığın “Varlık” Bağı

İnsanın doğa ve diğer canlılarla iç güdüsel olarak bağlantı kurma yani içindeki doğayla, ekosistemin rezonans yapmasına biyofili deniliyor. Bir nevi doğayla rabıta hali.

Meditasyon ve tefekkür için doğanın seçilmesinin nedeni bu ihtiyaçtan kaynaklanıyor: Anda kalarak, insanın içsel ritmi ile tabiatın ritminin uyumlaması durumunda evrensel ve bireysel akış gerçekleşiyor.

Bu noktada hastalığın tanımına da değinmek gerekiyor: Kuantuma göre evrendeki her şey enerjidir ve her enerjinin belli bir frekansı vardır. Yaşamın özünü oluşturan enerjilerin frekanslarının bozulması ile varlıkta birtakım düzensizlikler görülmeye başlar, bu da insanda hastalık olarak zuhur eder.

Bu durumda şifa, evrenle veya ekosistemle uyumlanmaktan geçer. Osmanlı Tıbbında tabiattaki hava, su, toprak ve ateş olarak belirtilen etkin güçlerin insandaki kan, balgam, siyah safra ve sarı safra denilen dört sıvıya (humor) karşılık geldiği ve şifanın bu güçlerin dengeye gelmesi ile başladığı söylenir.

Kendini ekosistemin bir parçası gibi hisseden bireyin aidiyet ve güven duyguları pekişir ve bu durum stres, kaygı, korku gibi duygularla baş etmesinde etkin bir rol üstlenir.

Mimaride biyofilik yaklaşım ise; sürdürülebilir malzeme kullanımı ile, doğayı ve doğal ışığı mekânın içine alan tasarım anlayışıdır.

Yurtdışında bu anlayışla tasarlanan yapılara LEED, yani ekosistemi bozmadan doğal yaşamı desteklemek için sürdürülebilirliğin temel kriterlerine uyumluluk gösteren binalara verilen takdir belgesi verilmektedir.

Umuyorum ve diliyorum ki; ülkemizde LEED sertifikası öncelikli olarak sağlık kuruluşlarında zorunlu hale getirilir. Sosyo-kültürel alt yapı dikkate alınmadan, beş yıldızlı otel konforunda tasarlanan ve hastaya olumsuz mesajlar veren hastaneler yerine, doğayla bağ kurulabilen tasarım anlayışının geliştirilmesinin hastaların iyileşme süreçlerine katkı sağlayacağı unutulmamalıdır.