Hepimiz eskiyi arar özler olduk. 1970 ve 1980 yılları arasında doğanlar hepimiz eskiyi özlüyoruz değil mi? Eskiden saygı, sevgi, aşk, insanlık, komşuluk, dostluk, dürüstlük ve anlayış vardı. Aşklar eskiden daha güzeldi ve özeldi. Duygular sanal değildi. Sevgililer uzaktaysa birbirleriyle mektup ile haberleşirlerdi. Cep telefonu, Whatsapp yoktu. Aşıklar postacı yolu gözlerdi, heyecan vardı. Şimdi aşklar sanal alemde yaşanıyor maalesef. Gençler internette sevgili oluyorlar. Artık kimse kimseye tahammül edemiyor. Şiddet aldı başını gidiyor. İnsanların eskiden bu kadar açlıkları yoktu. Onu da alayım, bunu da alayım derdinde değillerdi. Kapitalizm bizi böyle kirletmemişti. Şimdi tam bir tüketim toplumu haline geldik. Herşeyi tüketiyoruz. İhtiyacımız olmayanı alıyoruz ve evlerimiz çöp yığını haline geldi. Eskiden eşya kullanılırdı, şimdi ise insanlar kullanılıyor. Toplum maalesef insan yerine eşya ve maddeye önem verir hale geldi. Bize ne oldu ? Neden bu kadar değiştik ?
Aynı binada oturan insanlar komşularını tanımıyor, kimse kimseye binada karşılaştığında selam vermiyor, "günaydın" "iyi akşamlar" "merhaba" demiyor. Eskiden böyle değildik. Komşuluk vardı, paylaşım vardı. Bir evde yemek piştiğinde kokusu gitmiştir diye karşı komşuya tabakla yemek götürülürdü. Binada bir cenaze olduğunda saygıdan televizyon açılmaz, cenaze evine her komşu tencere ile yemek götürürdü.
Şimdi ise ne komşuluk var ne selam, sabah var. Neden artık hep menfaat ön plana çıktı. Neden insanlar artık bu kadar duyarsız ve düşüncesiz. Neden insanlar bu kadar yalancı, sahtekar ve çıkarcı. Biz neden bu kadar bozulduk. Aile yapısı bozuldu. Çocuklar anne ve babasından uzaklaştı. Eskiden bir kız bir erkeği sevdiğinde erkek ve ailesi araştırılırdı. Damat adayının kötü alışkanlıkları yoksa, işi varsa askerliğini yapmışsa ona göre kız verilirdi. Şimdi ise damat adayında istenilen kriterler değişti. Evi, arabası var mı? Aylık geliri iyi mi? Bunlara bakılıyor. Nasıl para kazandığı çok önemli değil artık.
Gençler kısa yoldan zengin olmak istiyor artık. Öyle çok çalışıp alın teri olmadan para içinde yüzmek istiyorlar. Bebek doğduğunda önce emekliyor, sonra yürümeye başlıyor sonra koşuyor. Artık gençler sabırsız. Beklemeye tahammülleri yok. Eskiden yokluk vardı ama insanlar mutluydu. Evlerde bolluk bereket huzur vardı. Böylesine herşeyi tüketen bir halk yoktu. İnsanlar sevgileri ve aşkları da tüketiyor. Nezaketlik, incelik ve centilmenlik kalmadı. Adab, görgü bitti. Hırs aldı başını gitti. Doyumsuzluk arttı. Hep insanoğlu daha fazlasını ister oldu. Şükür ve kanaatkarlık kalmadı. Bir an önce toparlanmalı eskiye geriye dönüş başlamalı. Üretmeyen, hayal etmeyen, icat geliştirmeyen, çalışmayan bir toplum olduk. Bu gidişata dur dememiz lazım.