Sevgi şifadır…

Kendinle olan ilişkin nasıl?

Seviyor ve beğeniyor musun?

Yoksa; “göbeğim var, boyum kısa, ayaklarım büyük, şişmanım, yaşlandım, cildim bozuldu ya da canım sıkılıyor, tek başıma evde kalamam, ben onun kadar becerikli değilim, duygusalım bu özelliğimi hiç sevmiyorum, geçmişte o kararı keşke hiç almasaydım çok pişmanım “mı diyorsun?

Yani sen kendini tam ve bütün olarak her halinle her eksikliğinle kabul ediyor onaylıyor ve seviyor musun?

Kendinde kabul etmediğin her ne ise bütünlüğünden bir parçayı reddediyorsun demektir.

Reddettiğin ve kurtulmaya çalıştığın her ne ise o sana tıpkı bir sakızın saçına yapışması gibi yapışır. Yapıştıkça daha da fazla çaba harcarsın onu çıkarmak için…

Sen kabule geçmedikçe her şey arap saçına döner.

Yeterince kendini sevmediğin için dış dünyada diğerlerinden sevgi, değer, onay, ilgi ve kabul beklersin ama olmaz…

Sen bu duruma görüp kabul edene kadar…

Senin dünyanda kişiler belirir sana aslında seni gösterirler.

Sen onlara kızarsın, kurban rolüne girersin. Yargılar, hayatından çıkarır ve bir kez daha insanları sevmediğine,  uzak durmak gerektiğine inanır ve sınırlar çizersin.

Sorun çözüldü zannedersin fakat bu durum sen görene kadar devam eder.
 
Bu sefer hayatından çıkaramayacağın bir aile üyesi yaşatır sana tüm bunları…

Şişman olduğuna inanır ve bu durum senin hoşuna gitmez ve kendine kızarsan. Dış dünyada birileri senin kilonla dalga geçer ve eleştirir. 

“Ben başaramam, beceriksizim, o benden daha iyi” dersen dışarıda biri sana ne kadar beceriksiz olduğunu söyler ya da ima eder. 

O yüzden kendine koyduğun tanımları ve kendinle ilgili tüm inanç ve bakış açılarını fark et. Bunları nerede ve neden üzerine yapıştırdığını düşün, anneni ve babanı düşün, onlardan mı emanet aldın bu söylemleri.
 
Öyleyse zaten sana ait değiller çiz üzerlerini.

Kendini olduğun gibi kabul edip sevene kadar…

Diğerleri onaylamadığın tüm yanlarını sana gösterecekler o yüzden onlara da kızma.

Onlar rolleri neyse onu oynuyorlar 

Saf sevgi ile bak o eksiklik deliklerine "çok saçma değil mi?” diye düşünen senin zihnin onu da fark et. 

Sen kendini olduğun gibi sevmezsen kimse seni gerçekten sevmez. Sen bu şekilde bakmaya devam ettikçe o “kusur” dediklerin düzelir, iyileşir ve yenilenir.

Sevgi şifadır ve sen sevgiden yaratıldın bunu fark et.

Şifa da sensin şifacı da…