Sanki evde kalma yasağı ilan edildi

Hükümet, haftasonu için “sokağa çıkma yasağı” ilan etti.
Akşam saatlerinde açıklanan karar sonrası yaşananlar korkunç.
Bir anda cadde ve sokaklar ana baba günü gibi oldu.
Fırın ve marketler ile benzin istasyonlarında uzun kuyruklar oluştu.
Ekmek, un, yumurta ve süt gibi ana besin maddelerini anlayabilirim de çikolata, gazlı içecek ve benzeri ürünlerin adeta kapışılması…
Ve kuyruklarda yaşanan kavgalar…
Bazı semtlerde vatandaşlar kapalı olan marketleri, bakkal dükkanlarını dahi açtırdı.
Bursa’da bir gün sonraki pazara getirilen meyve ve sebzeler gece vakti kısa sürede tükendi.
Bu manzarayı görünce İbn Haltun’un “İnsanları açlık değil alıştıkları tokluk öldürür” sözü aklıma geldi.
Pek çok kişi alışılmış tokluğundan taviz vermek istemedi.
2 evet sadece 2 günlük eve kapanma istendi.
Sokağa çıkma yasağında amaç, sanırım haftasonu güneşli havayı fırsat bilip pek çok kişinin dışarı çıkmasını engellemekti.
Ancak sokağa çıkma yasağının açıklanmasının ardından oluşan panik, “sosyal mesafe” kurallarını da altüst etti.
2 günde olabilecekten çok daha fazla birbirine yaklaştı insanlar.
Amaç neydi, ortaya çıkan tablo ne oldu.
Keşke biraz daha soğukkanlı olunabilseydi.
Keşke böyle bir karar alınırken, gerekli tedbirlerin de ardından geleceği düşünülebilseydi.
Keşke Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin vatandaşını zor durumda bırakmayacağı anlaşılabilseydi.
Belki de bu hengame nedeniyle yüzlerce ve hatta binlerce kişi virüs kaptı.
Belki de sırf bu yüzden bir kaç gün sonra hasta sayıları ve ölümler artacak.
Elbette büyük çoğunluk bu kararı büyük bir olgunlukla karşıladı.
Evinde ne varsa yetinmeyi tercih edenler de oldu şüphesiz.
Sosyal medyadan yakın çevresine, “Fazla unum, makarnam var, paylaşabilirim” diye çağrıda bulunmayanlar da olmadı değil.
Şunu unutmamak gerekir ki sıkıntılar paylaştıkça azalır, yiyecek de paylaştıkça artar ve bereketlenir.
Biz bize yeteriz, yeter ki paylaşmasını bilelim.