Yeni normal

Tüm dünyayı etkisi altına alan Covid-19 salgını sonrası “yeni normal” diye bir olgu eklendi hayatımıza.

“Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak” diyorduk ve öyle de oldu.

Olumlu tarafları da var bu “yeni normal”in mutlaka.

Çalışmak için, iş için artık ofis ortamının şart olmadığı gerçeğiyle yüzleştik.

Evden, dışarıdan çalışma koşulları gelişti.

Bu işverenlerin de işine geldi doğrusu.

Ofis kirası…

İnternet, elektrik, su, yemek ve diğer giderler.

Bir anda sıfırlandı.

Çalışanlar için de büyükşehir  koşullarında sabah 1-2 saat önce kalkmak, trafik yükü çekmek ve diğer sıkıntılar ortadan kalktı.

Toplantı mı var, altında eşofman, üstünde gömlek kravat, geç kameralı bilgisayarın başına.

Bunlar artık, sıradan normal şeyler oldu.

Ve gerçekten çok çabuk benimsedin bu “yeni normal” hayatı.

Keşke deprem sonrası da hayatımıza yeni “yeni normal”ler girebilse.

Mesela…

Yaşananlardan sağlam bir ders çıkarabilsek.

Şöyle siyasi çekişmeleri bir kenara bırakıp kanayan yarayı el birliği ile kapatabilsek.

El birliği ile kapattığımız yara gibi aramızda birleşebilsek.

Tedavi etsek birbirimizin yüreğini.

Suçlamadan…

İtmeden…

Ötekileştirmeden…

Ama olmuyor.

Bir şekilde siyasi hırs devreye giriyor maalesef.

Bir şekilde “sen-ben” şekline dönüşüyor sohbetler.

Bir şekilde açık arar hale geliyoruz karşımızdakinde.

Yeter artık!

“Yeni normal” hayata alışalım biz de.

“Yeni normal” ile mesala daha hoşgörülü olalım.

Kurallara uyalım her alanda.

Herkes işini doğru ve düzgün yapsın “yeni normal” hayatımızda.

Sözün özü, eski alışkanlıklarımızı bir kenara bırakıp yenilemeliyiz, güncellemeliyiz kendimizi.

“Bir şey olmaz” demeyi bırakmalıyız mesela.

Rüşvet alan kadar verenin de suçlu olduğunu bilmeliyiz.

Binalarımızı yaptığımız yer de binalarımız da sağlam olmalı.

Yoksa yıkılan bir binada ölenlerin katili olacağımızı bilmeliyiz.

Eski kötü alışkanlıkları “yeni normal” ile bir kenara bırakalım.

Hep “ders çıkarırız” denir ama son depremler milat olsun.

Sıfırdan başlayalım hayata.

Kentlerimizi yeniden yapılandıralım.

Dönüştürelim tüm şehirlerimizi.

Öyle “kentsel dönüşüme hayır” diyerek yekten karşı çıkmayalım.

Varsa eksikliği, sorunları tamamlayalım.

Yatay, dikey ne gerekiyorsa mimaride, işi uzmanlarına bırakalım.

Yönetime isyana davet etmeyelim mesela devletin memurlarını.

Devletin kurumlarına meydan okumayalım.

Sivil itaatsizlik oluşturabilecek çağrılardan kaçınalım.

Üslubumuzu koruyalım konuşurken, açıklama yaparken.

Eğer yapabilirsek bunu, başarabilirsek…

“Yeni normal” bu olmalı.

Ve bu “yeni normal” durumunu devlet oturtmalı.

Ve bir konu daha var, dünyanın her yerinde organizasyonun başı devlettir.

Dikkat edin hükümet demiyorum, devlet.

Vakıf, dernek, oluşum ve kişisel girişimler mutlaka olmalı, olacaktır da.

Ama üst organizasyonu devlet üstlenmeli.

Son depremde gördük ki bireysel organizasyonların faydası kadar zararı da var.

Sosyal medya üzerinden yapılan bir “baraj patladı” paylaşımı ortalığı ayağa kaldırıldı.

Devlet önemli çünkü devlet teyit eder, ettirir kendi birimlerine.

Teyit ettirirken de gerekli tedbirlerin alınması noktada daha önceden belirlenen tedbirleri devreye sokar.

Ve iş çok ciddiyse uyarır vatandaşını, “tahliye edin” bu bölgeyi diye.

Ve yine bu afet döneminde gördük ki pek çok ihbar asılsız çıktı maalesef.

Asılsız ihbarlara harcanan enerji doğru yerlere harcansaydı belki de onlarca can kurtulacaktı.

O zaman “yeni normal” en kısa zamanda günlük yaşantımıza empoze edelim.