ZAFER MAHALE - 3 -

2 köşede biter diye düşünüyordum Zafer Mahallesi ama unuttuğum o kadar çok şey varmış ki...

Bursa'yı bilmeyenler, başka şehirde yaşayanlar sanıyorum iki yazıyı okuduğunda Zafer Mahallesi'nin çok büyük bir yerleşim yeri olduğunu düşünüyordur.

Ama öyle değil...

İkinci yazımdan sonra bizim sokağın kahvehanecisi Kadri abi (Kadri Ay) yolumu kesti...

"E olum bizim sokağı anlatmamışsın" dedi.

Yani İstasyon Sokağını...

Mahallenin büyüğünden böyle bir talep gelince el mahkum "devam edecek yazılarım" deyiverdim.

Mutlaka her mahallenin kendine özgü hikayeleri vardır.

Ama önceki yazılarımda da belirttiğim gibi Zafer Mahale bir başka...

Şanslı diyebileceğim bir çocukluk geçirdim.

Fakirlik diz boyuydu ama eğlenceli bir dönemdi benim için.

Evimizin hemen karşısında bir bayır vardı.

Kışın orası tüm sokak için kayak pistine dönerdi.

O zamanlar kış da kış gibiydi.

Kışın kar eksik olmazdı.

Mahallenin delikanlıları kar yağdı mı geceden o bayırı kayak pistine dönüştürmek için harekete geçerdi.

Yumuşak kar sıkışıp buzlaşsın diye biz çocukları naylon poşetlerle kaydırırlardı.

Onları değimiyle "jilet gibi" olduktan sonra herkes evin yolunu tutardı.

Günün ilk ışıklarıyla beraber de o tepe kayak pistine dönerdi.

Tüm sokak orada toplanırdı.

Soğuk vardı, eşyalarımız tepeden tırnağa ıslanırdı ama üşümezdik nedense.

Veya üşüdüğümüzü hissetmezdik.

Toprak görünene kadar kayardı tüm mahalle.

Sonra eve giderdi herkes biraz daha kar yağsın ümidiyle.

Herkes evine gider dediğime bakmayın, en yakın eve dalar girerdik.

3-5 çocuk o evin yanan sobasının etrafında kırmızıya çalan ellerimizi ısıtmaya çalışır, bu arada kıkır kıkır gülerek az önce yaşananları birbirimize anlatırdık.

Büyükler ise yolunu Kardeşler Kıraathanesi'nin yolunu tutardı.

Çayların biri gider diğeri gelir, Cevat ve Kadri Ay abiler, müşterinin taleplerine cevap vermeye çalışırdı.

Eşyaları az biraz kuruyan çocuklar, ayakkabının içinde parçalanan poşetleri değiştirdikten sonra yeniden sokağa çıkardı.

Kayak biter kartopu başlardı.

Kışın böyleydi, yazın da o tepenin üst ve alt tarafı futbol sahasına dönerdi.

Evlerin önü de kızların oyun alanıydı.

Düğünler de renkliydi.

Yazın her hafta sonu mutlaka bir evin önünde düğün cemiyeti olurdu.

Yemekler öyle yemek firmalarından gelmezdi.

Kolu komşu getirir ve düğüne gelen herkes o yemekten nasiplenirdi.

Elbette artık Zafer Mahale eskisi gibi ne de biz...

"Nerede o eski ramazanlar" der gibi "nerede o eski mahalle kültürü ve komşuluklar" diyorsam demek ki yavaş yavaş yaşlanmaya başladım.

Ve artık bu Zafer Mahale serisi bitmeli.

Düşündükçe yazıyorum, yazdıkça hüzünleniyorum...

Yazıyı da İbrahim Ünal'ın "Zafer mahallesi kimi için gurbet kimi için hasret kokan bir mahalle" sözüyle noktalıyorum...

- SON -

Haberin Doğrusu En Güncel Haber

Haberin Doğrusu, Bursa haber, Bursa son dakika, Doğru haber, Son dakika, Bursa iş dünyası, Bursaspor, Bursa hava durumu, Bursa nöbetçi eczaneler, Bursa ekonomi haberi, Bursa kapalıçarşı, Bursa trafik durumu